Een huis opknappen is zweten. Grijze haren krijg je er van. Witte spikkels zelfs. Een keer door de bos krullen rauzen is genoeg voor een witte kerst. Binnen, wel te verstaan. Voor zover je er door de mist van stof nog iets van kan zien. Want bezem en veger maken er een grote stofbende van. Inmiddels is al het witte fijne gruis gevangen in vijf volle stofzuiger- en een paar vuilniszakken.

Inderdaad, het huis is opgeleverd. Op de vrijdag voor kerst. Niet alleen op het nippertje, maar ook op het randje. Veertig pijnpunten bracht de oplevering aan het licht. Als het nou alleen kleine gebreken waren. Maar het is meer dan dat. Variërend van schilderwerk dat over moet en het spuiten van de hal tot het afkitten van de badkamer en het plaatsen van kranen, wasbak, een paar kozijnen en deuren en verlaagde plafonds. Het huis staat er bij als de nachtmerrie van iedere koper van een nieuwbouwwoning. Vaak hebben we verhalen gehoord over lange lijsten onwaarschijnlijke onvolkomenheden bij de oplevering. Klopt. We hebben net zo’n lijst. Zo lang dat we de sleutel eigenlijk niet willen accepteren.

Maar wat schiet je daarmee op? Alle vrije dagen zijn dan verloren tijd. Op het allerlaatste moment moeten leveranciers worden afgebeld, en moet je maar afwachten of het leggen van vloeren en het plaatsen van de keuken nog verschoven kunnen worden naar het moment dat het huis wél af is. Ook is het de vraag of vrienden en familie later ook nog de tijd kunnen vrijmaken om een handje te helpen. Die heisa willen we niet op ons hals halen. De verhuisdatum staat immers ook al vast. Het is kiezen uit twee kwaden en dan is de meeste praktische oplossing de beste. Wel zijn nadrukkelijke afspraken gemaakt met de aannemer. De boodschap is helder: wat er ook gebeurt, hij zorgt maar dat het wordt geregeld. Hij krijgt het voordeel van de twijfel.

We besluiten ons humeur niet door de lijst van mankementen te laten verpesten. Over een jaar lachen we er om. Weet je nog? Weken in de troep, huis nog niet af, toch al schilderen, terwijl er nog van alles moest worden vertimmerd? Sterker: als je rondloopt, weet je het direct: dit wordt een heerlijk huis. Na de eerste toast op de avond van de oplevering, hebben we de volgende dag alles neergezet wat nodig is: potten verf, emmers, kwasten, plakband, bezems, doekjes en een koffiezetapparaat. De eerste zweetdruppels liggen in het huis, de eerste blaren zitten op de handen en de eerste spatten verf sieren de (grijze) haren. De komende weken is het in twee huizen even een zooitje. Eigenlijk hartstikke leuk; het is de voorpret van verhuizen.