Onder de pannen

Bij het bouwen van een woning komt veel kijken. In de Goese wijk Ouverture wordt gewerkt aan het project Luminoso; 12 vrijstaande energiezuinige huizen. Verslaggever en toekomstige bewoner Jeffrey  Kutterink  schrijft wekelijks over zijn ervaringen.

Een reis naar de Pitangui-groeve in het Braziliaanse Minas Geraïs zit er niet in. Het blijft slechts bij een enkele autotrip naar Harelbeke, een kilometer of veertig ten zuiden van Gent. Desondanks de moeite waard. Want wie een natuursteenvloer koopt, doet er verstandig aan om zelf de partij uit te kiezen. Eigenlijk hebben we straks gewoon klei op de vloer liggen. Wel een beetje uit de tijd. Want het stamt uit het Proterozoïcum; een periode uit de geologische geschiedenis van de aarde, tussen de 2500 tot 542 miljoen jaar geleden. Door de druk van aardlagen ontstaat na lange tijd leisteen.

Het leuke is dat de leisteen die vorige maand is gedolven er totaal anders kan uitzien dan die gisteren is opgegraven. Niet alleen de kleur verschilt, maar ook de tekening. Sommige tegels zijn bijna egaal glad, andere sterk gelaagd. Wij houden juist van tekening en levendigheid. Met enige regelmaat duiken we in ons huidige huis nog met de poetsdoek naar de vloer omdat we denken dat die vies is. Veelal is het gezichtsbedrog. Door de gelaagdheid van het graniet lichten soms stukjes op in de diepere lagen van het gesteente. Puur natuur.

Leisteen heeft op een heel andere manier een natuurlijke en levendige uitstraling. Hoe modern tegelfabrieken tegenwoordig ook zijn, een gebakken exemplaar haalt het er niet bij. De gebakken tegel heeft wel één voordeel: zoals die er in de winkel uitziet, zo krijg je hem ook thuis. Daar zorgen de computers in de fabriek wel voor. Bij natuursteen is dat gelukkig anders. Maar omdat elke partij die uit de berg komt verschilt van kleur en tekening, is het verstandig niet af te gaan op een monster in de winkel.

De vloerleverancier in Goes raadde het ons al aan: ga zelf kijken. Dat advies hebben we afgelopen week opgevolgd. Een gouden tip. Behalve dat je je ogen uitkijkt, bepaal je zelf welk soort steen er straks wordt gelegd. In grote magazijnen staat de leisteen al gezaagd in de juiste maat tegels klaar. Het is wel even letten op de naamgeving. Voordat je het weet reserveer je totaal iets anders. De Belgische groothandels gebruiken namelijk andere namen voor dezelfde soort stenen dan de Nederlandse. Wat wij willen heet hier Mustang en over de grens Black-Slate. Een medewerker haalt er een stuk of acht tegels uit om te laten zien.

Wij treffen een erg levendige partij: verschillende antraciettinten, met af en toe een lichte groene zweem en vol met reliëf. Aan ons de keus: afkeuren en wachten op een volgende partij of reserveren. Lang hebben we niet nodig om te beslissen. Dit is hem. Nog iets meer dan twee maanden en dan hebben we geen gestolde magma, maar oude klei op de vloer.

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.