Wie verhuist moet niet alleen veel rekenen, maar bovenal ook tekenen. Behalve allerhande contracten en offertes, is het ook goed eens te gaan zitten om het huis te schetsen. Met potlood welteverstaan. En dan niet zozeer van buiten als wel van binnen. Een tekentalent hoef je er echt niet voor te zijn. Zou ik het niet beperken tot de grote lijnen, dan lijkt ons nieuwe huis meer op een zeer slechte nabootsing van M.C. Escher. Het is niet voor niets dat ik op zulke momenten even terugdenk aan mijn middelbare schooltijd. Een overdreven perfectionistische tekendocent trachtte Picasso’s te maken van zijn leerlingen. Maar dat talent heb je of niet. Ik dus niet. Op zulke momenten schetste mijn vader, tekentalent van huis uit, de opdrachten thuis voor. Dat krijg je van dat soort onzinnige opdrachten.

Hoewel tekenen dus niet mijn hobby is, blijkt het wel een ideale manier om een verhuizing voor te bereiden. Al hoef je er geen talent voor te hebben. Ruitjespapier, rekenmachine en lineaal volstaan. De drie bouwlagen hebben we keurig op papier gezet. Op schaal. Om precies te zijn 1 op 25. De woonkamer beslaat dan drie A4’tjes en de eerste en tweede verdieping elk twee velletjes. Na het tekenen van de buitenmuren, volgt het schetsen van ramen, deuren en binnenmuren. Vergeet geen kopieën te maken, want dan kun je er in krabbelen zo veel je wilt. Zo hebben we een schets gemaakt die hielp bij het bepalen waar er stopcontacten moeten komen. Een andere impressie hebben we gebruikt bij het ontwerpen van de badkamer.

En nu stoeien we met de inrichting. Tekeningen op schaal zijn daar ideaal voor. Helemaal als je er ook de meubels in betrekt. Van stoelen, bank, tafels, kasten, bureaus en bed hebben we de maten opgemeten, ze op schaal getekend en uitgeknipt. Daardoor kun je het hele huis op papier zo vaak inrichten als je wilt. En dat doen we dan ook naar hartenlust. Met de bank, stoelen, tafel en het tv-meubel hoeven we niet meer te schuiven. Die staan goed zo. De eetkamertafel heeft ook een plek gekregen. We twijfelen alleen nog over waar het dressoir moet komen te hangen. Om dat te kunnen bepalen, moeten we binnenkort toch even met de meetlat door de nieuwe woonkamer lopen. Het grappige van op deze manier stoeien met de inrichting is dat er tijdens het schuiven tal van ideeën opkomen. ’Als we nu daar dat. Nee, als we het nou zo doen en daar dat, dan kunnen we daar nog…’ Tekenles is er niet voor nodig. Net zo min als talent. Maar het geeft vooraf wel veel plezier in het inrichten van een huis.