We willen ons huis uit. En wel meteen. De post van de nieuwe bewoners stroomt binnen en de gezelligheid die het eerst had, is door alle ingepakte dozen en afgebroken kasten helemaal verdwenen. Elke dag zijn we in het nieuwe huis om even te kijken hoe de laatste werkzaamheden vorderen. De vloeren in de woonkamer en op de twee verdiepingen liggen er snaarstrak in en de keuken is mooier dan we dachten.

Nog steeds moeten we elke dag controleren of datgene gebeurt wat er ook is toegezegd. Vervelender is dat je vooraf al weet dat je de volgende dag dezelfde vraag kunt stellen. Soms overschaduwt al dat gedoe het plezier. Maar dat komt nu terug. Nog een aantal laatste klussen en dan is het huis klaar. Eindelijk. De afgelopen week is er zoveel gebeurd, dat het ons thuis begint te worden. We balen er zelfs van als we de deur achter ons moeten dichttrekken. Want we zien het helemaal zitten. Als we weer eens op klapstoelen rond de campingtafel middenin de kamer zitten, mijmeren we over de inrichting.

Niet alleen van de kamers. Anders dan nu leggen we geen uitgekiende tuin aan waarin elke maand een andere bloem bloeit. Al moet het wel gezellig blijven. Een achtertuin met alleen kiezels en tegels is wel praktisch, maar ook steriel. Iets er tussenin dus. Met water. Eerder een strakke ’bak’ dan een frivole vijver. Met aan het eind een mooi terras. Van hout. Eromheen veel groen voor de gezelligheid en beschutting. Mooie buitenlampen zorgen voor sfeer. Het zijn wat ideeën. Niets staat nog als schets op papier. Net zomin als de plannen voor de tuingerichte uitbouw van de woonkamer.

Dat wordt een plek om een boek of de krant te lezen. Of gewoon om voor ons uit te staren. Relaxfauteuils of misschien wel een ziteiland? We zijn er nog lang niet uit. Maar alleen het dromen erover is al heerlijk. Het hoeft allemaal niet volgende week klaar. Integendeel. Als we er eenmaal wonen, wijst het zich vanzelf. Eerst eens verhuizen. En wel snel. Wat is dat toch eigenlijk raar. Zes jaar geleden waren we als kinderen zo blij met onze eerste koopwoning. We hebben er veel gelachen en gehuild. Tig keer hebben we er de auto volgeladen met kampeerspullen. We zijn er zelfs vandaan getrouwd.

Toch hebben we het verkocht. Ondanks de prachtige granieten vloer, de mooie keuken en de praktische badkamer. Is het een zoektocht? En naar wat dan? Natuurlijk kan het altijd anders en mooier, maar is het dan beter? Voel je je dan gelukkiger? Nee. Dat hoeft helemaal niet. Het gaat er ook niet om of het nieuwe groter, mooier of duurder is. Wel is het belangrijk of je je echt thuis voelt. Het nieuwe is geheel naar eigen idee en smaak ingedeeld en ingericht. Het is meer van ons dan het huidige huis ooit is geweest. Dat is het wezenlijke verschil. Vanaf volgende week komen we niet alleen thuis, maar voelen we ons ook thuis. Voor jaren.