Voor het uitzoeken van behang is niet alleen geduld nodig. Het je inbeelden hoe het er straks uitziet is net zo belangrijk. Veel vrijheid om te kiezen hebben we niet meer. De vloeren en gordijnen staan vast. En de meubels verhuizen mee. Ideeën hebben we genoeg, maar de mogelijkheden zijn beperkt. Tussen de rollen in de schappen van de behangwinkel zit er niets bij. We kunnen niet anders dan bladeren door die enorme boeken met voorbeelden. En trek daar maar gerust de tijd voor uit. Want wat je allemaal tegenkomt, wil je niet weten. Er zitten voorbeelden bij die we van ons leven niet tegen de muur willen plakken. Al zouden de rollen gratis zijn.

Toch zou ik uit pure nieuwsgierigheid wel eens willen zien hoe een pimpelpaars behang met cirkels staat. Ons niet gezien. Retro is in. Maar onze gedachten gaan bij die bloemen onwillekeurig uit naar het behang van oma. Van die bruine, drukke motieven. Het past volstrekt niet bij onze smaak. Niet dat we tegen een bloemetjesmotief zijn, maar dan wel strak vormgegeven. Gauw omslaan dus. Boek na boek bladeren we door. Het carnavalsdeuntje ‘Weet je wat ik wel zou willen zijn? Een bloemetjesgordijn’, dringt zich op. Vreselijk.

Streepjes dan? Diagonaal, met of zonder reliëf, doorlopend of kruisend. Te druk. We bladeren gauw door. Vierkantjes? Of toch rondjes. Misschien kringeltjes? Leuke vormen, maar wel in de verkeerde kleur. Jammer. Een paar uur zijn we zoet. Uiteindelijk hebben we iets, maar echt overtuigd zijn we niet. Na al die mappen zien we het gewoon niet meer. Past dit nu wel bij de gordijnen of niet? Hoe zien die er ook al weer precies uit? Geen idee of dit erbij past. Dan maar met het behang naar de rest. We willen advies. En dat krijgen we. De verkoopster van de gordijnen ziet direct wat het moet worden en heeft een goed idee. Het worden twee soorten die heel speels bij de rest passen, maar niet overheersen.

Eindelijk, we zijn er uit. Sterker: we zien door de enthousiaste verkoopster de kamer al voor ons. Er is nog één kleinigheidje. We moeten de rollen nog wel even bestellen. Laat het daar nu mis gaan. Een van de twee motieven is niet eerder te leveren dan in week 6. Dan zijn we al lang en breed verhuisd. Stad en land afgebeld, zelfs bij de leverancier aan de bel getrokken. Maar de leveringsproblemen verdwijnen er niet mee. De behangzaak biedt aan naar een alternatief te zoeken. Maar dat slaan we af. Dan later nog maar een keer plaksel aanmaken, laten we de zuchtende verkoper weten. Wat een domper. Kunnen we straks nog niet de hele slaapkamer behangen. De verkoper kan er ook niets aan doen. We weten het. Maar het liefst zouden we hem achter het behang plakken.