Onder de pannen
Bij het bouwen van een woning komt veel kijken. In de Goese wijk Ouverture wordt gewerkt aan het project Luminoso; twaalf vrijstaande energiezuinige huizen. Verslaggever en toekomstige bewoner Jeffrey Kutterink schrijft wekelijks over zijn ervaringen.
Zonder kleren door een toonzaal wandelen is nou niet bepaald onze gewoonte. Toch hebben we het gedaan. In Utrecht nog wel. In een showroom van bubbelbaden. Een echte aanrader. Als we de leverancier van het sanitair vertellen dat we bubbels in het ligbad willen, volgt een reeks van vragen. Van onze gezichten druipt het af dat we geen idee hebben van de mogelijkheden. Of het eerder ’rimpelingen’ moeten zijn, of juist ’harde masserende stralen’. Met een wat afgemeten ’gewoon, bubbels’ neemt de dame duidelijk geen genoegen. Op de vraag ’houden jullie van champagnebubbels?’ knikken we bevestigend, maar dat is helemaal niet wat ze wil weten. We komen geen steek verder. Haar advies: ga eerst eens naar de bubbleshop in Utrecht.
Een goed idee, blijkt op die willekeurige zaterdagochtend om 9 uur op een bedrijventerrein aan de rand van Utrecht. Behalve een toonzaal, zijn er in het pand drie immense badkamers ingericht met in elk drie grote ligbaden. Ze zijn voorzien van verschillende systemen. Na een uitvoerige uitleg, krijgen we drie kwartier de tijd om ze te testen. De badkamer is luxe ingericht, van alle gemakken voorzien en uiteraard afgeschermd tegen nieuwsgierige blikken. En zo gebeurt het dat we ’s ochtends vroeg zonder kleren in een wildvreemde badkamer in het water liggen te spelen met afstandbedieningen. Met en zonder lcd-schermpjes en voorzien van tal van wasprogramma’s.
Na het indrukken van wat knoppen floept er onderwater verlichting aan en krijg ik een duw in rug en zij: duidelijk een krachtige fitnesspool. Driehonderd pulsen per minuut voelen lekker, maar maken wel een hoop herrie. Te veel. Na een kwartier stap ik over in een ander bad met voeten- en rugjets. Als het systeem volop bellen blaast, vraag ik me af hoe deze luchtbellenmachine klinkt in een veel kleinere ruimte. Volgens mij te hard.
Het laatste bad is een stuk stiller en comfortabeler. Het heet dan ook niet voor niets een whisper-systeem. Als een duveltje uit een doosje zijn ze er ineens: de champagnebubbels. Het is net alsof er een joekel van een bruistablet in het water is gegooid. Niet minder dan 24 bodemblazers ’maken’ kleine luchtbelletjes. Het kost moeite om de ogen open te houden en niet weg te doezelen. Ruim een uur later staan we weer op straat. We zijn helemaal bijgebubbeld. Ook over de prijzen. Wie er alles op en aan wil, ziet de euro’s met duizenden tegelijk met het water wegstromen. Ook hier wordt het kiezen. Een ding staat vast: we willen bubbels, maar niet baden in een machinekamer.
0 reacties