Onder de pannen

Bij het bouwen van een woning komt veel kijken. In de Goese wijk Ouverture wordt gewerkt aan het project Luminoso; 12 vrijstaande energiezuinige huizen. Verslaggever en toekomstige bewoner Jeffrey  Kutterink  schrijft wekelijks over zijn ervaringen.

Nu weet ik ineens waarom het hoog tijd wordt om weer te gaan sporten. Na een dag dweilen voel ik spieren op plekken waarvan ik bij wijze van spreken niet wist dat ze er zaten. Met vier man hebben we ons uitgeleefd op de leisteenvloer. Want die moest na het leggen direct worden schoongemaakt. Alle hoeken van de kamer hebben we vele malen gezien om de sluier en ander vuil eraf te poetsen. Maar tientallen emmers water later, heb je wel eer van je werk. De vloer blinkt en dat maakt het een stuk huiselijker. Ook hoef je geen grote keel meer op te zetten als je iets wilt zeggen. Want in een leeg huis verzwelgen de echo’s elk woord. In de afgelopen dagen tijd is het huis rigoureus veranderd. De hal, de slaapkamer en het toilet zijn gespoten met spac. Gaten zijn dichtgemaakt en bijgewerkt. Op de eerste en tweede verdieping zijn marmoleumvloeren gelegd, de keuken staat er zo goed als in en de tuin is omgespit en vlak gemaakt.

Eindelijk komt er schot in en ziet alles er een stuk vriendelijker uit. We krijgen er weer vertrouwen in dat het toch nog goed komt. Niet dat het allemaal op rolletjes verloopt. Vloeren die niet binnen de gestelde normen zijn gladgestreken, leidingen die niet op de juiste plek zitten en op de badkamertegels uitgetrapte sigarettenpeuken, zijn zo van die onaangename verrassingen. Al kijken we er niet vreemd meer van op. Het gevoel van ’het komt wel goed’, wordt soms dan ook afgewisseld door ’nu even niet’. Zeker als het zoveelste akkefietje zich voordoet.

Dik een jaar geleden waarschuwden anderen er ons voor. En inderdaad, je moet overal zelf achteraan. Ook al heb je het gezegd, controleer gerust of het ook echt gebeurt. Soms liggen we er ’s nachts over te woelen. “Oh ja, morgen even hiernaar vragen”. “Weet jij of er al iets is gedaan aan die plek? Toch nog even opschrijven voordat we het vergeten.” “Heb jij morgenochtend vroeg tijd om even langs te gaan?” Het zijn inmiddels standaard vragen. En overdag is het pure noodzaak om het mobieltje letterlijk op zak te hebben.

De verhuizing komt nu heel snel dichterbij. Nog vijf dagen. Zo langzamerhand pakken we ook de laatste spullen in. We kunnen de keuken uitruimen, de lampen van de muren en plafonds schroeven en het wandmeubel afbreken. In het nieuwe huis kunnen we de keuken alvast schoonmaken en het schilderwerk na alle werkzaamheden hier en daar bijtippen. De komende week is het in het huidige huis even kamperen. Iets dat we graag doen. Slechts een paar borden, glazen en  pannen  staan nog in de kasten. Over een week zitten we in de nieuwe woning. Het voelt nog onwezenlijk, maar we kijken er naar uit.

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.