Het is te krankzinnig voor woorden, maar kennelijk bestaan ze. Aannemers die huizen willen opleveren waarin de kachel niet brandt en de toiletpotten ontbreken. De buren van twee deuren verderop waren maandag in alle staten. Zij hebben het huis niet geaccepteerd. En terecht. Vijftig gebreken. Onbewoonbaar, verklaarde de inspecteur van Eigen Huis zelfs. Het was het begin van een week waarin een fiks aantal woningen moest worden opgeleverd. Maar na flink wat lawaai zag de aannemer in dat het zo niet kon. Niet dat er grote misstanden zijn, maar de huizen zijn simpelweg niet af. Een kind kon deze bui al weken zien aankomen. Want je hoeft niet veel verstand te hebben van bouwen om te zien dat er nog veel werk moet worden verzet. Keer op keer is gevraagd of de woningen op tijd klaar zijn. Steevast klonk het antwoord ’is geen probleem hoor, komt allemaal voor elkaar’. Niet dus.

Bouwen is en blijft een samenspel van bedrijven die vlak achter elkaar of soms zelfs gelijktijdig hun werk moeten doen. Er hoeft maar iets tegen te zitten en je hebt de poppen aan het dansen. Dat er bij de bouw vertraging ontstaat, is dan ook begrijpelijk. Maar dat de aannemer tot de dag voor de oplevering blijft volhouden dat er geen problemen zijn, is ronduit onfatsoenlijk. Die boodschap heeft hij dan ook duidelijk mee gekregen. Het is al weken geleden dat hij de brief rondstuurde met de datum van oplevering. Vanaf dat moment plan je alles in; vrije dagen, hulp bij het schilderen en behangen, de vloerenlegger, de gordijnenwinkel, de keukenleverancier en de verhuizer. Telkens als er ook maar iets schuift, pas je de planning aan.

Dat hebben we de afgelopen weken dan ook meermalen moeten doen.Maar allemaal wel met die ene datum in het vizier. Voor ons zou de oplevering afgelopen woensdag zijn. Maar die is niet doorgegaan. Niemand kapittelt de aannemer dat hij nog tijd nodig heeft. Iedereen is erbij gebaat dat de woningen spic en span worden opgeleverd. Maar pas een dag van tevoren roepen dat het niet lukt, kan echt niet. Dat had de aannemer gelukkig snel door. De bedrijfsleider heeft met de vuist op tafel geslagen en de teugels straks in handen genomen. Uitkomst? Toch voor kerst opleveren.

Maar dan begint een spel van geven en nemen. Je weet als toekomstige bewoner dat het huis voor kerst niet helemaal klaar zal zijn. Daarmee niet akkoord gaan, betekent een uitstel van weken, met alle gevolgen van dien. Dus bekijk je wat er wel kan. De aannemer belooft dat hij de belangrijkste zaken kan regelen. Alleen het spuiten van de muren in de woonkamer moet later. Hij neemt de verantwoordelijkheid voor eventuele schade aan de vloer die er dan in ligt. Vandaag weten we of ons huis acceptabel is. Zo niet, dan gaan we niet akkoord. Liever uitstel, dan een gebrekkig huis.