Onder de pannen
Bij het bouwen van een woning komt veel kijken. In de Goese wijk Ouverture wordt gewerkt aan het project Luminoso; twaalf vrijstaande energiezuinige huizen. Verslaggever en toekomstige bewoner Jeffrey Kutterink schrijft wekelijks over zijn ervaringen.
Wat zijn de meeste woontijdschriften toch bedrieglijk. Slechts een aantal glossy’s is meer dan een advertentiefuik en het inkijken waard. Regelmatig trap ik er weer in en neem er één mee. Misschien dat er deze keer wel wat in staat. Mooi niet. De meeste belanden na het doorbladeren op de stapel oud papier. We herkennen ons er niet in. Adverteerders bepalen vaak overduidelijk de inhoud van de tekst.
Luminoso is nou niet wat je zegt een klein huis, maar toch kunnen we er niet in kwijt wat de bladen voorspiegelen. En als ik regelmatig de plattegronden van nieuwe Zeeuwse woningen bekijk, kunnen vele van u dat ook niet.
Soms hebben we gewoon even een steuntje nodig. Natuurlijk weten we wat we mooi vinden en wat niet. Maar af en toe zoek je naar iets bijzonders. Iets dat niet iedereen heeft. En dan hoop je inspiratie op te doen in een van de tientallen woonbladen en -magazines. En dat valt vies tegen.
Of heeft u wel een badkamer zo groot als een gemiddelde huiskamer? Het bad staat in het midden. Meters ruimte er omheen, met uitzicht op zee of polderlandschap. Douchen in een telefooncel van 90 bij 90 centimeter past daar natuurlijk niet bij; dat is een inloopdouche waarin met gemak de tango is te dansen. Dan kan het niet missen dat u elke avond eet in een keuken met een wand van een meter of vijf vol met allesbehalve standaard inbouwapparaten: koffiezetter, friteuse en stoomoven. De slaapkamer is meer een balzaal, met planten, inloopkasten, stoelen en een tafel. En als ik die glossy’s moet geloven, ligt om elk huis minstens een hectare grond, met vijvers, hoge bomen en vooral geen andere huizen er omheen.
Moet je allemaal doorheen prikken, hielden we ons voor. Het gaat immers om de ideeën en om de sfeer. Met dat in het achterhoofd zijn we eens een keukenzaak binnengestapt. Eén met fraaie Italiaanse gewelfde modellen. Aan de verkoper lag het niet. En de keukens zelf? Prachtig. Maar je hoeft geen interieurarchitect te zijn om één ding heel snel te doorzien. Zoiets moet kunnen stralen en dat doet het niet in een hoek van 3 bij 2,5 meter. En daar moeten we het toch echt mee doen. Ruimte voor een kookeiland is er niet. Natuurlijk komen er in de winkel boeken met foto’s op tafel hoe het ook kleiner kan. Maar de sfeer is weg. En anders wel de praktische opbergruimte.
Na een paar tijdschriften met advertorials te hebben doorgebladerd, weten we door de vele advertenties wel welke merken we leuk vinden. We laten de glossy’s verder voortaan maar liggen. Mooie cover, dik papier en fullcolour ten spijt.
0 reacties