Dank jullie voor de vele felicitaties. Weet het, het is een cliché, maar ze maken zo’n dag gewoon nog feestelijker. Het is in Japan 7 uur later, dus daarom stuur ik dit bericht nu alvast.

Jeeeeej, Level 42 bereikt. Dat voelt speciaal. De meeste weten het: voor mij een moment om bij stil te staan. Ergens in 1984 kreeg ik een cassettebandje (…) met daarop het nummer Hot Water van Level 42. Kende heel die groep niet, maar een ding wist ik wel: tof nummer. Keer op keer drukte ik op de rewind-knop (zo 1984…) … En daar klonk weer…

tell – me something

why do I always find it hard just to get along…

Ik maakte daarna snel kennis met nummers als 43, Heathrow, Turn It On, Love Games, Microkid, Starchild…. Ik werd lid van de Engelse fanclub en de manie nam steeds gekkere vormen aan. Draaide Level van opstaan tot naar bed gaan. De godganse dag door.

Vele vragen me welke nummers ik het beste vind. Zal er eens over nadenken en na de vakantie eens een top 10 of zo proberen te maken. Buitengewoon moeilijk omdat ik bij heel veel nummers specifiek persoonlijke herinneringen heb. Maar ik zal eens een poging wagen.

Luister nog graag naar Level. Gegarandeerd heeft Level een plek in mijn hart. Guaranteed….. Dat is nou zo’n nummer waar ik vandaag even bij stil sta… Na terugkomst van het concert van de Guaranteed-tour bleek mijn opa te zijn overleden. Van hem heb ik de schrijf-genen meegekregen. Jan, waar je ook bent, op jou. Proost….