Wie naar Namibië reist, moet voor of tijdens de reis zeker het boek Solitaire van Ton van der Lee lezen. De Nederlandse filmproducent ontvluchtte het jachtige materialistische westerse leven, kwam na veel omzwervingen in Solitaire terecht en zette er een camping op. Niet alleen een boeiend en eigenlijk triest verhaal. Wie het boek leest zal tijdens zijn reis veel eruit herkennen. Een echte aanrader. Ton is overigens geen eigenaar meer. De camping ging ten onder aan het eigen succes. Zijn restaurant staat er nog wel en is omgedoopt in het Van der Lee cafe. Solitaire is bij lange na niet meer wat Ton ermee hoopte te bereiken. Eigenlijk is het een commercieel circus waar niets Namibisch aan is. Toch moet je het even in de reis opnemen. Niet om te pinnen of te tanken. Niet om te gaan lunchen. En al zeker niet om er te overnachten. Dat kun je elders beter en meer traditioneel. Er is maar een echte reden. En wie het boek van Ton van der Lee leest, begrijpt waarom: de legendarische (appel)taart van Moose. Die bakt nog steeds en staat zelf achter de toonbank. Als je vertelt dat je over hem hebt gelezen zie je hem denken: oh jee, daar heb je er weer een. Maar Moose is echt de enige reden om in Solitaire te stoppen. En na die koffie met taart snel door. Op reis door het echte Namibië.
Solitaire
